Beestig

1. Je (kleine) hond in een fietsmand 

De goeie oude fietsmand is nog steeds dé nummer één om kleine hondjes in te vervoeren. Ze passen aan het stuur van je fiets of op je bagagedrager en zijn verkrijgbaar in stevige stof, hard plastic of nostalgisch riet. De veiligste fietsmanden zijn voorzien van een metalen constructie die voorkomt dat je lieverd uit zijn zitplaats kan springen. Bij sommige modellen kan je een regenhoes aankopen en er zijn ook fietsmanden die je in een handomdraai omtovert tot een luxueuze hondendraagtas. 
 
Hou bij de keuze van een fietsmand rekening met het (volwassen) gewicht van je hond. Ook al past hij nog prima in zijn puppybakje, 12 kg hond maakt het sturen best lastig (en onveilig). Tot en met 7 kg is het nog doenbaar om je mand (inclusief hond) aan je stuur te bevestigen, tot en met 13 kg zet je hem liever achterop. Is je hond nog zwaarder, dan kies je beter voor één van de opties hieronder. Check voor je aankoop wat het maximaal gewicht is dat het mandje kan dragen. Safety first!   
 
 

2. Je (hippe) hond in een bakfiets 

Een comfortabeler keuze - voor jou én voor je hond - is een bakfiets die je omtovert tot rijdende hondenmand. Toegegeven, deze optie is ook flink duurder dan gewoon een mandje aan je fiets hangen. Langs de andere kant komt zo’n bakfiets ook op andere momenten goed van pas, bijvoorbeeld wanneer je boodschappen doet zonder wagen. Bakfietsen (geschikt voor honden) zijn verkrijgbaar in allerlei prijsklassen: je hebt eenvoudige, stoffen ‘benches’ op een voorframe; duurzame, houten bakken op een E-bike en überhippe fatbikes met een zijspan. 
 
De veiligheid van je hond in een bakfiets garandeer je door hem met een riem vast te klikken aan zijn borsttuig of door een veilige overkapping te voorzien. Check bij het kiezen van je bakfiets hoe makkelijk je tijdens het trappen bij je hond kan, bijvoorbeeld om hem wat lekkers toe te steken als beloning. Voor je met hem op drukke plaatsen kan rondrijden, moet hij zich immers helemaal comfortabel (en veilig) voelen in zijn mobiele rustplek. Een zacht dekentje dat geurt naar thuis, kan helpen in het gewenningsproces. 

3. Je (luie) hond in een fietskar 

Past je hond niet in een mandje, maar heb je geen zin om een (dure) bakfiets aan te kopen? Dan kan je een fietskar of aanhangwagentje aan je eigen fiets hangen. Er zijn merken speciaal voor honden op de markt, maar evengoed kan je een model voor kinderen uitkiezen. Sommige hondenkarren kan je ook als buggy gebruiken, wat handig is voor puppy’s, honden met een fysieke beperking en seniorhonden. Is een lange wandeling wat te veel van het goede voor hen, dan kunnen ze toch deel uitmaken van de pret vanuit hun comfortabele hondenkar. 
 
Laat je toekomstige fietsmaatje eerst wennen aan zijn fietskar zonder de wielen eraan vast, bijvoorbeeld door het transportmiddel als bench in de woonkamer te plaatsen. Wanneer hij vrolijk in en uit de kar gaat en erin blijft zitten (of liggen), kan je de wielen eronder monteren. Laat hem opnieuw wennen zonder dat de kar beweegt. Pas wanneer dat goed gaat kan je voor het eerst enkele meters afleggen. Bouw rustig op en laat in het begin iemand naast de fietskar meestappen om je hond te belonen. Het ultieme doel? Een hond die blij, maar relaxed in zijn fietsmand stapt om zich naar (ont-)spannende plekken te laten vervoeren. 
 
 

4. Je (sportieve) hond naast de fiets 

Volgroeide honden in de fleur van hun leven hebben misschien niet veel zin om zich te laten rijden. Met een fietsbeugel kan je hen veilig naast de fiets laten lopen, terwijl jij je handen vrij houdt om te sturen en te remmen. Bevestig zo’n beugel steeds aan de rechterkant van je fiets, zodat je hond niet vlak naast voorbijrijdende auto’s moet lopen. Neem je hond nooit mee fietsen aan een halsband, maar kies voor een goed passend Y-tuigje. Geef hem 2 uur voor en een half uur na het fietsen geen eten, om een maagkanteling te voorkomen. Warm eerst op met een wandeling van tien minuten om de spieren wakker te maken, het kraakbeen te smeren en hart/longen voor te bereiden op de komende inspanning. 
 
Honden die nog nooit naast een fiets gelopen hebben, moeten eerst even wennen aan het voertuig. Toon hen dat de trappers bewegen, hoe de bel klinkt en wandel eens rond met je fiets aan de hand terwijl je hond erop staat te kijken. Oefen het naast de fiets lopen eerst met een helper naast (en later op) de fiets, terwijl jij je hond begeleidt. Laat je hond - zeker in de aanleerfase - het tempo bepalen. Ideaal is een rustige en ontspannen draf aan een slappe lijn, waarbij de poten diagonaal dezelfde beweging maken. Ga nooit fietsen als het te warm is, bij meer dan 18 °C raken honden snel oververhit omdat ze niet kunnen zweten zoals wij. Ook wordt asfalt op warme zomerdagen gloeiend heet, waardoor het hondenpootjes kan beschadigen. Meelopen aan de fiets is uit den boze voor rassen met korte snuiten, eender wat voor weer het is. 

5. Je (atletische) hond voor de mountainbike: bikejöring

Is je een hond een onuitputbaar vat vol energie en is trekken zijn lust en zijn leven? Dan kan je hem leren om je mountainbike voort te trekken. Die explosieve hondensport heet ‘bikejöring’ en is écht niet voor doetjes. Je haalt makkelijk snelheden tot 30 km/u en meer in een bosrijke omgeving. Omdat daar wel eens bomen in de weg staan, is het belangrijk om zelf een helm te dragen én dat je hond perfect luistert naar jouw aanwijzingen (links, rechts, vertragen, stoppen). Starten doe je alleen met volgroeide, sociale en opgevoede honden die in goede gezondheid verkeren en een uitstekende conditie hebben. 
 
Het is overigens niet de bedoeling dat je hond al het zware werk verricht, meetrappen is wenselijk bij het vertrekken, wanneer het bergop gaat en wanneer je hond simpelweg wat hulp kan gebruiken. In België valt bikejöring niet onder de trekhondenwet, maar in Nederland moet je een ontheffing aanvragen wanneer je deze sport wil beoefenen met andere rassen dan de typische sledehonden (Siberische husky, de samojeed, de Alaskan malamute en de groenlandhond). Een goede uitrusting is voor deze topsport uiterst belangrijk: een goed zittend trektuig, een elastische lijn en een flexibele lijnuithouder die ervoor zorgt dat de lijn nooit tussen je wielen kan raken, zijn een must. Hou je ritjes kort: zelfs op wedstrijden worden zelden langere sprints dan 6 kilometer georganiseerd.