Beestig

Een konijn is geen knuffelbeest

Kinderen hebben vaak de verwachting dat ze konijntjes kunnen oppakken, knuffelen en ermee rondlopen zoals met een knuffelbeest. Alleen zijn die fluffy langoortjes wel prooidieren en vinden ze die handelingen net heel eng. Niet onterecht, want het kan potentieel gevaarlijke situaties opleveren. De kans bestaat namelijk dat een kind nog niet weet hoe het een konijn op de juiste manier hoort vast te houden, wat maakt dat het diertje misschien onrustig zal reageren en zal krabben of bijten om zich los te worstelen. 
 
Dat kan niet alleen pijnlijk of akelig zijn voor het kind, maar is tegelijk ook een bevestiging voor het konijn dat die aanpak werkt om losgelaten te worden. De volgende keer dat het konijn wordt opgepakt, zal het alle andere stress-signalen – het wijd opensperren van de ogen of wegkruipen in een hoekje – overslaan en meteen overgaan tot krabben en bijten. Op die manier krijgt het konijn namelijk meteen zijn zin en kan het verder zijn gang gaan. Dit gedrag werkt met andere woorden zelfbelonend.
 
Bovendien kunnen kleine kinderhandjes een hevig trappelend konijn moeilijk onder controle houden. Als je weet dat een konijn een kwetsbaar diertje is, dan weet je ook dat het niet ondenkbaar is dat het bij een valpartij best makkelijk zijn rug kan breken of andere letsels kan oplopen. 

Verkeerde verwachtingen

Vaak zijn kinderen helemaal niet op de hoogte van het feit dat konijnen het eigenlijk niet zo fijn vinden om opgepakt te worden. Een hevig trappelend konijn gaan ze dan al snel als ‘vals’ bestempelen. En wanneer het konijn niet aan de verwachtingen van het kind voldoet, is de kans groot dat het zijn of haar interesse in het diertje verliest of zelfs bewust afstand gaat nemen van het konijn, simpelweg omdat het kind het gedrag van het dier niet begrijpt. 
 
Hou er ook rekening mee dat jonge kinderen een korte aandachtsspanne hebben. De eerste twee weken dat het konijn in huis is, zullen ze dit geweldig vinden en het beestje overspoelen met liefde en aandacht. Maar na een tijdje is het nieuwe eraf en worden andere dingen weer interessant … Daarom is het belangrijk dat je als ouder van jonge kinderen goed weet wat het inhoudt om een konijn als huisdier te houden – en dat jij in de praktijk degene zal zijn die voor de verzorging van het diertje zal instaan. 
 
 

Een hok is niet genoeg

In het Verenigd Koninkrijk staan konijnen met stip op 1 in de lijst van huisdieren die het vaakst verwaarloosd worden, omdat kinderen hun interesse verliezen en de diertjes aan hun lot overgelaten worden. Onder de slogan ‘A Hutch Is Not Enough’ (‘een hok is niet genoeg’) lanceerde het Britse Rabbit Welfare Association & Fund tien jaar geleden al een campagne om gezinnen bewust te maken van het feit dat je best niet onvoorbereid een konijn in huis haalt. Met een bijbehorend filmpje – vanuit het perspectief van het konijn gefilmd – kom je te weten hoe het voelt voor een konijn om van de dierenwinkel naar zijn nieuwe thuis gebracht te worden. Daar staat het nieuwe huisdier eerst in het middelpunt van de belangstelling, maar al gauw moet het konijn de duimen leggen voor de vriendjes of de smartphone van het kind. Met een eenzaam leven voor het konijn in kwestie tot gevolg … 
 
Vervolgens krijg je een opsomming te zien van alles wat konijnen nodig hebben om gelukkig te zijn, gaande van een ren waarin ze rechtop kunnen staan tot een oneindige voorraad hooi om aan te knabbelen. Kan je jouw toekomstige huisdier deze noodzakelijke elementen niet bieden? Dan luidt het strenge maar rechtvaardige advies om beter geen konijnen in huis te nemen.
 
 

 
 
Toch als gezin een konijn in huis halen?

Onthoud dan dat een konijn in feite nooit de verantwoordelijkheid van een kind mag zijn. Dat klinkt misschien streng, maar jouw zoon of dochter zal veel meer leren van jouw voorbeeldgedrag als ouder – dus hoe jij met het konijn omgaat en het alles geeft wat het dier nodig heeft – dan wanneer je je kind de volledige verantwoordelijkheid over de opvoeding en de verzorging geeft. Dit geldt trouwens niet alleen voor konijnen, maar voor om het even welk (huis)dier.

Wil je jouw kinderen goed leren omgaan met konijnen als huisdier?
 

• Kies best voor een zo groot mogelijk ras, zoals een Vlaamse reus. Kleine kindjes zullen minder snel geneigd zijn om een groot konijn te proberen oppakken, omdat het een stuk moeilijker hanteerbaar is dan bijvoorbeeld een kleurdwerg of een pooltje. Bovendien hebben grote konijnenrassen over het algemeen genetisch gezien een wat rustiger karakter en zullen ze minder snel schrikken van het soms onverwachte gedrag van kinderen.

 

• Leer je kinderen van bij het begin om rustig bij het konijn op de grond te gaan zitten in plaats van het diertje op te pakken. Laat het konijn zelf beslissen of het dichterbij wil komen en aan je kinderen wil snuffelen of niet. Zo kunnen ze stap voor stap een vertrouwensband opbouwen met hun huisdier, waardoor het konijn zich makkelijker zal laten aaien. Dwingen heeft geen zin en werkt averechts, geduld is hier het gouden sleutelwoord! Niet gemakkelijk voor kinderen, dus dit vergt wel wat inspanning en doorzettingsvermogen – ook van jou als opvoeder trouwens – maar gaandeweg zullen ze al snel leren dat hun geduld loont en de beste resultaten oplevert.

 

• Een konijn is sowieso niet graag alleen, maar zeker als gezin met kinderen neem je best meer dan één konijn in huis. Mochten je kinderen hun interesse verliezen in hun huisdier, dan heeft het tenminste wel een speelkameraadje, zodat het niet moet lijden onder een gebrek aan sociaal contact. Uiteraard ben jij als ouder wel verantwoordelijk om je konijnen – of je ze nu alleen of per twee houdt – de nodige aandacht, verzorging en verrijking te bieden.

Vanaf welke leeftijd kan je kind (mee) voor een konijn zorgen?

Daar kan je eigenlijk moeilijk een leeftijd op plakken … Het ene kind is al verantwoordelijker dan het andere. Toch kunnen we wel stellen dat kinderen ten vroegste vanaf een jaar of zeven over de nodige vaardigheden beschikken om goed in te schatten wat een dier, zoals een konijn, nodig heeft. 
 
Kinderen die al wat ouder zijn, zijn doorgaans beter in staat om te begrijpen wat de zorg voor een huisdier inhoudt en kan je dan ook beter duidelijk maken dat een konijn elke dag aandacht nodig heeft. Hou ouder het kind, hoe beter het bijvoorbeeld bepaalde tekenen van ziekte zal kunnen herkennen. Toch kan ook een puber de zorg voor konijnen al snel als een vervelend klusje ervaren en er – bewust of onbewust – na een tijdje geen aandacht meer aan besteden. Alles hangt dus af van de omstandigheden, van je opvoeding en van het karakter van je kind.