Beestig

Altijd op z’n hoede

Mensen kopen vaak een konijn met het idee een aardig knuffeldier in huis te halen, voor zichzelf of voor de kinderen. Maar een konijn is op dat vlak niet vergelijkbaar met een ander huisdier zoals een hond. Terwijl een hond onbeperkt vertrouwen aan zijn baasje schenkt, is een konijn als prooidier namelijk altijd op z’n hoede. 
 
Voor een konijn is het ook verre van natuurlijk om opgetild te worden. In tegenstelling tot jonge kittens, die door de moederpoes weleens in het nekvel gegrepen worden, wordt een babykonijn nooit door zijn moeder opgepakt. Het enige moment waarop dat in het wild wél gebeurt, is wanneer het wordt gegrepen door een roofdier. Geen wonder dus dat konijnen het vreselijk eng vinden om opgepakt te worden!
 
 

 
Let op de lichaamstaal

“Maar mijn konijn is het gewend, die vindt het helemaal niet erg om opgepakt te worden”, zeggen mensen weleens. Als je eerlijk bent met jezelf en de moeite neemt om de lichaamstaal van je konijn te bestuderen, zal je echter moeten toegeven dat het beestje er bitter weinig plezier aan beleeft. Wijd opengesperde ogen, de oren plat in de nek … Dit zijn enkele subtiele signalen die een konijn met stress uitstuurt. Jouw konijn kan je alleen niet vertellen of hij iets eng vindt of liever niet wil.   
 
Heb je haast, omdat je bijvoorbeeld dringend naar de dierenarts moet vertrekken? Denk er dan aan dat plots van de grond opgetild worden, voor een konijn voelt alsof hij in een snelle lift zit. Ze kunnen hier duizelig en zelfs misselijk van worden.   
 
Bovendien pikken konijnen snel dingen op. Wanneer jouw konijn gaat spartelen, bijten en krabben, zal jij het sneller weer loslaten. Zo leert het dier dat dit het enige is wat hij moet doen om weer met zijn vier pootjes op de grond te staan. Dit gedrag zal hij telkens opnieuw vertonen zodra jij aanstalten maakt om het vast te nemen, en dat is niet zonder gevaar. Bij een val kan een konijn zich namelijk ernstig verwonden of zelfs overlijden.  

Interactie met je konijn: zo doe je dat!

Wil dat zeggen dat je jouw konijn nooit eens kan aanraken? Nee hoor! Het belangrijkste is dat je eerst langzaam maar zeker zijn vertrouwen wint. Ga bij je konijn in de ren zitten en laat hem de keuze maken om zelf naar jou toe te komen. Van zodra je hem gaat dwingen, zal hij angstig worden en krijg je net het averechtse effect. Op die manier kan je ook kinderen stapsgewijs leren om ongedwongen met het konijn om te gaan. Zijn je kinderen eerst heel voorzichtig, maar pakken ze een tel later het konijn plots toch op, dan zal die zijn lesje snel leren en in het vervolg niet meer naar het kind toe komen.

Geduld is een schone zaak: niet elk konijn zal zomaar meteen op je af komen huppelen. Je zal hier dus dagelijks op moeten oefenen, met kleine stapjes tegelijk. Strek bijvoorbeeld eens je hand uit en kijk of je konijn zin heeft om eraan te snuffelen. De meeste konijnen zijn heel nieuwsgierig en willen op z’n minst even uitzoeken of jouw hand iets te bieden heeft. Gebruik het voeren als een moment van interactie met je konijn en laat hem iets lekkers, zoals een blaadje witloof, uit je hand eten. 
 
Eens hij in de gaten heeft dat er geen gevaar dreigt, blijft hij naast je zitten en laat hij zich mogelijk wel voorzichtig aaien. Ieder konijnenkarakter is echter anders. Als je konijn écht dapper is, springt hij misschien weleens op je schoot, maar de meeste konijnen blijven toch liever met hun pootjes op de grond.
 
 

Hoe krijg je een konijn in een reismandje?

Opgepakt worden en in een reismandje geduwd worden, is voor een konijn vanzelfsprekend een erg stresserende ervaring. Ook hier weer is het zaak om je konijn er uit vrije wil in te laten kruipen. Hoe doe je dat? Dit kan je trainen. Om te beginnen is het geen goed plan om het reismandje alleen maar boven te halen wanneer je naar de dierenarts moet. Op die manier ontstaat er namelijk een negatieve associatie. 
 
Zet het mandje liever af en toe eens in het verblijf van je konijn, bij wijze van verrijking. Zo wordt het een leuk schuilholletje waarin je konijn met plezier op ontdekking gaat, zeker als er iets lekkers in ligt. De volgende keer dat je naar de dierenarts moet, zet je gewoon het reismandje met een lekker hapje erin in de ren. De kans is dan groot dat je konijn er vanzelf in zal kruipen. 

Conclusie: een konijn is geen knuffeldier 

Een populaire boodschap is dit vermoedelijk niet, maar konijnen willen graag zelf kiezen of ze aangeraakt willen worden door hun baasjes. Heb je jonge kinderen? Dan overweeg je vooraf maar beter goed of een konijn wel het beste huisdier is voor jouw gezin. De aantrekkingskracht van dat pluizenbolletje is best groot en dat is de teleurstelling misschien ook als je je kroost vertelt dat ze het beestje nooit eens mogen oppakken. Zijn je kinderen al wat ouder, dan kan je hen wel leren hoe ze correct en met respect voor zijn gevoeligheden met een konijn kunnen omgaan.