Beestig

Flashback naar drie jaar geleden, toen Noortje en Jeffrey een zwart-witte kattin van 7 jaar oud adopteerden. “Neli was niet meer welkom in haar gezin en mocht bij ons komen wonen”, vertelt Noortje. “We zochten bewust een kat die niet naar buiten hoefde, omdat we op een appartement zonder tuin wonen. Ons nieuwe huisdier bleek heel schichtig en het heeft lang geduurd voor ze ons haar vertrouwen schonk. Vandaag de dag is Neli nog steeds een beetje eenkennig - ze is niet tuk op vreemde mensen - maar tegenover ons ontpopte ze zich als een liefdevolle knuffelkat.”
 
 

Hoe bereid je een kat voor om te reizen? 

Een dik jaar geleden, in volle coronacrisis, kregen Neli’s baasjes last van reiskriebels. “Het leek ons fantastisch om in alle vrijheid te kunnen slapen waar en wanneer je maar wil”, mijmert Noortje. “We kochten een tweedehands werkbusje en bouwden het eigenhandig om tot een mini-camper. Maar wat zouden we met de kat doen? Haar achterlaten in vreemde handen voelde niet goed aan, omdat ze na die moeilijke start enorm aan ons gehecht raakte. Toen kregen we het idee om haar gewoon mee te nemen. Neli is al wat ouder, 10 jaar ondertussen, en brengt haar dagen vooral slapend door. Dat kan even goed in een busje, maar daar zou ze wel aan moeten wennen natuurlijk. We wilden het idee op z’n minst een kans geven. En tot onze grote verbazing lukte dat beter dan verwacht!”
 

 
Neli vormt dus het levende bewijs dat ook oude katten nog nieuwe dingen kunnen leren. “We hebben alles heel rustig opgebouwd. Eerst lieten we haar de bus ontdekken zonder ermee te rijden. Daarna maakten we een aantal proef-tripjes naar mijn ouders, een half uurtje hier vandaan. Zij hebben een grote tuin waar we wel eens kamperen. Om er een positieve ervaring van te maken, kreeg Neli voortdurend héél veel snoepjes en dat heeft gewerkt.”
  
 

Hoe is de camper aangepast aan een kat als passagier? 

Een hond op reis kan je gewoon uitlaten wanneer hij dringend moet, maar een binnenkat is meestal nogal gehecht aan haar privé-toilet. Daar hebben Jeffrey en Noortje iets op gevonden: “Tussen twee zitbanken in hebben we een constructie gemaakt om Neli’s kattenbak onder te brengen. Aan de achterkant kan die open, zodat we de bak kunnen verschonen zonder alles er helemaal uit te halen. In het begin zat Neli in een reismand tijdens het rijden, maar ze is zo rustig dat ze al snel de hele cabine tot haar beschikking kreeg. Ze voelt zich ondertussen zo comfortabel dat ze ook tijdens het rijden gebruik maakt van haar kattenbak.”

Wil ze dan nooit bij haar baasjes komen zitten? “Toch wel, maar voor de veiligheid hangt er een doek tussen woon- en rijgedeelte én hebben we ervoor gezorgd dat ze onmogelijk zelf over het tussenschot kan springen. We willen immers niet dat ze in een stressmoment onder het rempedaal raakt of zo. Wanneer ze bij ons wil komen zitten, moet ik haar gaan halen en mag ze op mijn schoot mee rijden terwijl ze naar buiten kijkt.”
 
“We hebben Neli ook geleerd om aan een leiband te lopen, maar eigenlijk houdt ze niet per se van die uitjes. Ze is erg gesteld op de rust en vertrouwdheid van het busje, wat voor ons een groot voordeel is. We hoeven bijvoorbeeld niet bang te zijn dat ze probeert te ontsnappen wanneer de deur opengaat. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik wél bang ben om haar alleen in het busje te laten. Ik mag er niet aan denken dat inbrekers de toegang forceren en op onze schuwe kat stoten. Daarom gaan we nooit meer dan enkele uren weg, langer trekt mijn hart het niet!”, lacht Noortje. 
 
 

Aangepast reizen met een kat in je wagen 

Hoe goed de twee avonturiers hun kat ook probeerden voor te bereiden, de eerste échte reis verliep niet van een leien dakje. “Het leek allemaal heel goed te gaan. Wij waren uitgelaten, Neli was de rust zelve. Tot we op de snelweg kwamen en een vrachtwagen vlakbij claxonneerde. Van de schrik heeft ze toen onder ons bed geplast. Terwijl ik aan een tankstation met een warm sopje de schade probeerde te beperken, heb ik me oprecht afgevraagd waar we in hemelsnaam aan begonnen waren.”

“Gelukkig bleef het bij dat ene opstartprobleempje”, gaat Noortje verder. “We hebben ons reisritme aangepast aan onze kat en dat lukt wonderwel. We rijden nooit lang aan één stuk en maken er een punt van om elke 2u even te stoppen. Ook wanneer Neli miauwt, nemen we de eerstvolgende afrit om een rustig plekje op te zoeken. Dan kunnen we de deuren van het busje even openen en kan Neli doen wat ze moet doen: haar benen strekken, even naar de kattenbak, frisse lucht opsnuiven, een knuffel opeisen …” 
 
Ondertussen hebben Noortje, Jeffrey en Neli op één jaar tijd reeds 2,5 maand in hun camper doorgebracht en bezochten ze o.a. Duitsland, Denemarken, Zweden, Noorwegen, Frankrijk en Italië. “Met ons busje hebben we heel wat bekijks - veel mensen willen even binnenkijken om te zien hoe we leven. Als er dan plots ook nog een kat aan een leiband opduikt, hebben we helemaal wat om over te vertellen. Alle sceptici die dachten dat ons ambitieuze plan Neli te veel stress zou opleveren, moeten hun ongelijk toegeven. Als deel van ons gezin heeft ze echt haar plekje in de camper verdiend én ze vindt het nog leuk ook!”