Beestig

1. Over hun kop aaien

Je bedoelt het vast liefdevol en hebt alleen maar de allerbeste bedoelingen, maar geen enkele hond vind het leuk om ‘over zijn bolletje’ geaaid te worden. Dat je hond het wel tolereert, wil alleen maar zeggen dat hij geen conflict met jou wil aangaan – omdat hij van je houdt, omdat hij heeft geleerd dat dat onaangename gevoel voorbij gaat of omdat hij bang is voor de gevolgen van zijn acties. 
 
Mocht je ons toch nog niet geloven, film jezelf dan eens terwijl je het doet en analyseer de beelden in slow motion. Zie je zijn hoofd lichtjes naar beneden gaan terwijl je hand dichterbij komt? Merk je dat je hond zijn ogen wegdraait waardoor het oogwit zichtbaar wordt? Gaan zijn oren lichtjes naar achteren, in een ietwat angstige houding? Likt je hond kort over zijn lippen? Begint hij meteen na het aaien te geeuwen of schudt hij zich uit? Dat zijn stuk voor stuk stresssignalen waarmee je hond op een subtiele manier vraagt om ermee op te houden. Beloof je het na deze eye opener nooit meer te doen?  
 
 

2. Knuffelen 

We weten het, dit is écht geen goed nieuws. Want terwijl ons lichaam een boost van het knuffelhormoon oxytocine krijgt, houden honden een eerder wrang gevoel over aan een goedbedoelde mensenknuffel. Dat komt omdat wij onze armen helemaal anders gebruiken dan honden hun voorpoten. Een voorpoot op je rug krijgen, is meestal slecht nieuws. Het is een teken dat de andere hond je gedrag probeert te controleren. Het wordt nog erger wanneer je volledig geïmmobiliseerd wordt, zoals mensenknuffels wel eens doen. De controle over een situatie verliezen is erg bedreigend voor je hond – en wanneer je hem liefdevol tegen je borstkas drukt, kan hij geen kant op. Veel honden leren knuffels te ondergaan, maar meestal zie je ook hier stresssignalen opduiken als je heel goed kijkt. 
 
 

3. Oogcontact maken

Terwijl wij het liefst dagelijks verdrinken in de prachtige ogen van onze viervoeters, proberen honden oogcontact zoveel mogelijk te vermijden. Dat is meteen ook de reden dat honden vaak blaffen naar angstige mensen: die laatsten willen kost wat kost zien hoe de hond zich gedraagt en staren gespannen richting het voorwerp van hun bangheid. En de hond? Die ziet een ronduit agressief gebaar in die priemende ogen. Wend dus altijd je hoofd een beetje af wanneer je ziet dat een hond zich oncomfortabel voelt - dat doet hij zelf ook! 

4. Praten in plaats van lichaamstaal gebruiken

Honden zijn meester in het gebruik van lichaamstaal en ze houden ook onze eigen bewegingen nauwgezet in de gaten. Luistert je hond normaal gezien klakkeloos naar het commando ‘kom hier’, tenzij het heel dringend is? Kijk dan eens naar je eigen houding: je bent wat nerveus, je wil dat hij hier en nu komt, je gaat ietwat voorover buigen en wijst kordaat naar de plek waar je je hond wil hebben. Allemaal bewegingen die je waarschijnlijk nooit gemaakt hebt wanneer je met hem oefent! Geen wonder dus dat je hond helemaal niet begrijpt wat de bedoeling is, zeker niet wanneer je steeds harder roept - want ook dat heb je nooit geoefend. Honden zijn zelfs zo goed in het lezen van onze lichaamstaal, dat ze vaak eerder op subtiele wijzigingen in onze houding letten, dan dat ze luisteren naar ‘zit’, ‘lig’ of ‘blijf’! 
 
 

5. Onze geur veranderen 

Nog meer dan op onze lichaamstaal, letten honden op de geurtjes die we met ons meedragen. Het liefst hebben ze hun baasjes ‘puur natuur’, inclusief zweetvoeten en slechte adem. Ze gebruiken geur om te bepalen wie er voor hen staat en kunnen er misschien wel uit afleiden waar je zonet geweest bent. Door die geuren te maskeren met allerlei zepen, parfums en deodorants, raken ze helemaal in de war. Al gemerkt dat je hond na een bad graag aan je armen likt? Waarschijnlijk probeert hij de geur van zijn vertrouwde huisgenoot terug te vinden! 
 
 

6. Vreemden binnenlaten 

Van nature zijn honden territoriale dieren, die niet zomaar bij elkaar op bezoek gaan. Ze leven met hun eigen familieleden samen en bewaken de grenzen van hun leefgebied. Niet gek dus, dat ze indringers – en de bel die hen aankondigt – met enige argwaan benaderen. Ook is het niet zo dat elke hond zomaar vriendjes wil worden met eender welke andere hond. Net zoals mensen zo hun voorkeuren hebben, zijn er ook honden waarmee het klikt en honden die ze liever niet tegenkomen. 
 
 

7. Snelwandelen 

Net zoals wij het haten wanneer honden ons vooruittrekken, vinden honden het ronduit vervelend wanneer we hen bij een lekker ruikende graspluk wegtrekken. Op dat moment is je hond immers allerlei informatie aan het vergaren: wie is hier gepasseerd, hoe oud is die hond, is het een mooi teefje, wat heeft ze gegeten … Vaak is het al genoeg om een iets langere leiband mee te nemen: dan heeft je hond minder de neiging om te gaan trekken en heeft hij langer de tijd om even stil te staan bij de dagelijkse hondengazetten onderweg. ‘Slow walking’ is het summum voor je hond! 

8. Overreageren op hondentanden

Mensen houden er niet van om gebeten te worden. Maar om dat te voorkomen, gaan ze soms té drastisch te werk. Honden gebruiken hun tanden bijvoorbeeld tijdens het spelen, zachtjes bijtend in de vacht van hun tegenstander. En dat is niet erg! Als het goed is, hebben ze als pup geleerd om hun bijtkracht te doseren. Zolang ze dat ook effectief doen, is het onnodig om moord en brand te schreeuwen wanneer er tijdens het spelen een tandje langs je hand schampt. Ook wanneer een hond gromt of zijn tanden laat zien, schreeuwen we vaak moord en brand in een poging de hond tot bedaren te brengen. Beter is het om je hond op dat moment wat meer ruimte te geven: zijn grom is een duidelijk teken dat hij zal bijten als je nu niet ophoudt met wat hem irriteert. Neem je hem dat belangrijke communicatiemiddel af door hem te straffen, weet dan dat hij de volgende keer de waarschuwing zal overslaan. 
 
 

9. Zijn naam roepen

We besteden veel aandacht aan het kiezen van een goede naam voor onze hond, maar we denken minder goed na over de manier waarop we die naam zullen gebruiken. Som voor jezelf eens op in welke omstandigheden je de naam van je hond allemaal gebruikt. Om hem te roepen om hier te komen? Om hem te laten weten dat hij een koekje krijgt? Om hem een standje te geven wanneer hij eten van tafel steelt? Om te voorkomen dat hij aan de deur krabt? Hoe verwarrend moet dat wel niet zijn! Je hond snapt er niks van: de ene keer ben je happy, de andere keer nerveus en nog een andere keer ronduit boos wanneer je zijn naam uitschreeuwt. Wil je dat je hond zijn naam écht leuk gaat vinden? Gebruik hem dan alleen voor toffe dingen (koekjes, wandelen, spelen) en roep zijn naam nooit op een kwade manier. Zo simpel!