Beestig

Vandaag worden de pups 8 weken oud. De tijd is voorbijgevlogen, we zagen hen dag op dag met rasse schreden groeien: fysiek, maar ook mentaal. De pups vergen erg veel van hun moeder en ook zelf hebben we de handen vol. We proberen hen voldoende prikkels aan te bieden en dingen te laten ontdekken, maar daarnaast lassen we ook rustmomenten in zodat de pups hun ervaringen kunnen verwerken en tijd krijgen om fysiek en mentaal te groeien. We merken aan alles dat onze niet-meer-zo-kleine puppy’s klaar zijn om een gezinsleven te ontdekken waar zij in het middelpunt van de belangstelling staan. 
 
 

Een kort, maar emotioneel afscheid 

Zelf hebben we er telkens weer een heel dubbel gevoel bij. We zijn apetrots op onze pups, fier op hoe ze zich ontwikkeld hebben tot stuk voor stuk prachtige, jonge honden. Maar door zo intensief met hen samen te leven, hebben we ook een sterke emotionele band opgebouwd die het afscheid des te moeilijker maakt. Op die 8 weken tijd leerden we hun karakters door en door kennen, beleefden we samen grandioze avonturen en hebben we onze kleine ‘wolfjes’ voor eeuwig in ons hart gesloten. Maar ook hun toekomstige eigenaars leerden Jorgen en ik telkens wat beter kennen. Ze waren hier altijd welkom om hun nieuwe gezinslid te knuffelen, om ons te overstelpen met vragen en om zich op de allerbeste manier voor te bereiden op de komst van een pup in huis. 
 
Hoe vaak en hoe lang ze bij ons over de vloer kwamen, dat maakte ons niks uit, maar deze week – het moment waarop ze hun pupje mee naar huis nemen – vraag ik hen uitdrukkelijk om het kort en zakelijk te houden. Hoewel je als fokker weet dat je ‘jouw’ pups ooit weer moet afgeven en we maar al te goed beseffen dat de pups zoveel beter af zijn met een gezin dat zich 100% op hen kan focussen, is het een heel emotioneel moment waar ik het telkens weer moeilijk mee heb. Zelf wil ik me nu vooral bezighouden met de achterblijvers: mama Ostar, pupje Vaya dat blij ons blijft wonen en de pups die pas later vertrekken. 

Uitzwaaien met cadeautjes en een puppymap

Deze week vertrekken op vier opeenvolgende dagen tijd vier pups naar hun nieuwe thuis. Alle pupkopers komen in de voormiddag langs. Zo kunnen ze hun nieuwe hond al een ganse dag observeren, geruststellen en leren kennen. Maar wat ik vooral belangrijk vind: zo is de kans het grootst dat onze puppy al een middagdutje gedaan heeft in zijn nieuwe woonst voor hij er voor het eerst de nacht moet doorbrengen. We raden onze pupkopers ook aan om het die eerste dag rustig aan te pakken en nog geen bezoek uit te nodigen. 
 
Vooraleer ze hun pupje meekrijgen, overlopen we eerst de ‘puppymap’ die we voor elke puppy gemaakt hebben. Daarin staat allerlei informatie over hoe de pups hun eerste 8 levensweken ervaren hebben: de geboorte, hun groeicurves, opmerkingen over hun gezondheid, hun vaccinatie- en ontwormingsschema, wat ze eten, hoe vaak ze slapen en spelen, aantekeningen over hun karakter, tests die bij hun ouders afgenomen werden, welke socialisatiestappen ze reeds doorlopen hebben … Bovendien geven we ook uitgebreid onze visie over het opvoeden van pups mee: hoe doe je aan zindelijkheidstraining, waar laat je je pup best slapen, op welke manier leer je je hondje spelen zonder bijten, enzovoort. De eigenaars van papa Wolf hebben ook een cadeautje meegegeven: een mooi fotoalbum en wat lekkers.

Naast hun persoonlijke map en hun Europees paspoort, krijgt elke pup ook een puppybox mee met spullen die de eerste weken goed van pas komen: 
 

• een dekentje met hun nestgeur, zodat ze in hun nieuwe thuis een bekend geurtje ruiken
   
• voldoende puppyvoeding voor de eerste vijf dagen, om een geleidelijke overgang te maken
   
• kauwmateriaal om hun scherpe tandjes in te zetten en een likmat om in te zetten op spannende momenten
   
• een zachte knuffel
   
• een keukenrol om eventuele ongelukjes in de auto schoon te maken 
   
• poepzakjes
   
• allerlei speeltjes en knabbeltjes die we kregen van mensen die de pups kwamen knuffelen 
   
• een foto en gipsen pootafdruk van toen ze 6 weken waren

 
Van zodra de praktische zaken afgehandeld zijn, begeleiden we het vertrekkende pupje naar buiten, samen met mama Ostar. We vertellen Ostar wat er gaat gebeuren – ze verstaat niet letterlijk wat we zeggen, maar ik denk dat ze wel begrijpt wat er gebeurt – en vinden het belangrijk dat ze met haar eigen ogen ziet dat een pupje weggaat. Wat we vooral willen vermijden, is dat ze de indruk krijgt dat we haar pups in het geheim afpakken en ‘doen verdwijnen’. Die aanpak werkt, want Ostar aanvaardt dat haar kroost uitvliegt en gaat bij het binnenkomen meteen weer over tot de orde van de dag. 
 
 

Een bont gezelschap aan nieuwe families

Met het vertrekken van onze pupjes krijgen we er een uitgebreid arsenaal aan nieuwe  kennissen bij. We maken er een erezaak van om het nageslacht van onze kennel goed op te volgen en om hen zo vaak mogelijk weer te zien. Van dit nestje gaan sommige pups naar mensen die we heel goed kennen – één pupkoper kocht al eerder een pup bij ons en een andere kennen we nog van toen we zelf met Saarlooswolfhonden begonnen – andere pups komen terecht bij mensen die nog geen ervaring hebben met het ras. Op één pupje na, krijgen ze ook allemaal een ‘grote broer of zus’, van hetzelfde of een ander ras. 
 
In deze eerste uitzwaaiweek zijn vier pups naar hun nieuwe gezin vertrokken. Vaya blijft bij ons wonen en ook Gipsy blijft nog een tijdje bij haar mama. Gipsy’s nieuwe mensenouders wonen in Oostenrijk, dus moeten ze wachten tot alle inentingen in orde zijn vooraleer hun hondje de grens over mag. Over een paar dagen komen ze haar ophalen, waarna ze nog enkele weken in België verblijven om hun familie en vrienden te bezoeken terwijl Gipsy rustig aan hen went. Dat kleine teefje moet immers erg ver reizen naar haar nieuwe thuis. Ik wil dat ze haar nieuwe eigenaars 100% vertrouwt vooraleer ze zo lang in de auto moet. Voor ons is het best spannend om een hondje af te geven aan mensen die zo ver weg wonen, want we blijven graag in nauw contact met onze nakomelingen. Maar het gevoel zit goed: deze mensen hebben de nodige ervaring met het ras en we kennen ze nog van vroeger. We hebben er alle vertrouwen in! 
 
Nu is het uitkijken naar de eerste terugkomdag, wanneer Annelies en Jorgen hun pups in volle glorie weer samenbrengen. Maar voor het zover is, hebben jullie nog één 'dagboek van een fokker' tegoed waarin Annelies ons een inkijk geeft in de financiën achter een nestje pups.