Beestig

Oorsprong – waar komt de cane corso vandaan?

De cane corso is afkomstig van Italië. Het woord ‘cane’ is Italiaans voor ‘hond’, voor ’corso’ bestaan verschillende verklaringen. Zo kan het gaan om een afgeleide van het Griekse woord ‘kortos’, wat verwijst naar een omheind landgoed. Cane corso zou dan verwijzen naar een hond die een omheind landgoed beschermt. Een andere mogelijkheid vinden we in het dialect dat in Puglia gesproken wordt. Daar betekent ‘corso’ letterlijk ‘grof, robuust en sterk’, eigenschappen die de cane corso op het lijf geschreven zijn.  

Informatie over het ras vinden we voor het eerst terug in Italiaanse geschriften uit 1200. De oorspronkelijke Italiaanse mastiff is een nakomeling van de Romeinse strijdhonden. Al snel kreeg de hond andere functies: waakhond, jachthond, veehoeder … De cane corso is van alle markten thuis! Door de industrialisering werd de noodzaak voor zo’n sterke, veelzijdige hond echter steeds minder sterk en de Italiaanse molosser verdween stilaan uit het straatbeeld. Om het ras niet verloren te laten gaan, besloten enkele liefhebbers een ambitieus fokprogramma op te starten. Vandaag de dag worden de honden vooral gehouden als avontuurlijke gezelschapshond. 
  
 

Uiterlijk – hoe herken je een cane corso? 

De cane corso is een grote hond met een robuuste lichaamsbouw. Zijn atletisch vermogen zie je vooral terug in zijn gespierde rug en borstkas, maar ook de poten zijn fors gebouwd. Zijn brede kop is volledig in verhouding met zijn brede rug en borst. Het hoofd van de cane corso wordt gekenmerkt door een duidelijke stop, dat betekent dat de overgang van zijn schedel naar zijn snuit erg plots is. De staart van de cane corso heeft een hoge aanzet. De ogen zijn vaak donker en de neus is zwart. 

De vacht kan in verschillende kleuren voorkomen: zwart, rood, grijs, beige, geel en gestroomd. Het typerende donkere ‘masker’ mag bij de beige en gestroomde honden niet voorbij de ogen komen. Witte aftekeningen zijn toegestaan op de borst, aan de voeten en op de snuit. 

Grootte en gewicht – hoe groot en zwaar wordt de cane corso?

De cane corso is een erg grote hond. Reuen worden gemiddeld 66 centimeter groot, terwijl teefjes een schouderhoogte hebben van 62 centimeter. Het is echter niet uitzonderlijk om een cane corso van 70 centimeter of meer tegen te komen. Het gewicht van een reu bedraagt gemiddeld 45 à 50 kilo, terwijl teefjes met 40 à 45 kilo iets minder wegen.  
  
 

Karakter, opvoeding en beweging – de cane corso is een moedige waakhond

De cane corso is trouw aan zijn gezin en wil daar ook graag deel van uitmaken. Hou hem dus niet in een kennel of als buitenhond, hij heeft nood aan sociale interactie. Zijn instinct vertelt deze stoere molosser dat hij zijn gezin moet beschermen. Hij neemt zijn taak als waakhond dan ook erg serieus, maar zal over het algemeen enkel aanslaan en actie ondernemen wanneer dat echt nodig is. Een goed gesocialiseerde cane corso zal vreemd bezoek niet agressief bejegenen wanneer hij ziet dat zijn eigenaar het goed vindt. 

Daarnaast stroomt er enorm veel energie door het lijf van deze uit de kluiten gewassen hond. Je houdt hem niet tevreden met een uitje in de tuin of een kort blokje om. Neem hem dagelijks minstens eenmaal mee naar buiten voor een lange wandeling en vul zijn schema aan met enkele kortere uitjes of andere bewegingsmomenten. Omwille van zijn hoge intelligentie is de cane corso steeds bereid om nieuwe dingen te leren, bijvoorbeeld in de hondensport.  

Besteed extra veel aandacht aan de socialisatie van je jonge cane corso. Zeker t.o.v. andere honden kan de cane corso zich gereserveerd opstellen, hem van kleins af laten kennismaken met andere rassen is dus een must. Hou er rekening mee dat de cane corso niet altijd graag in het gezelschap van andere honden vertoeft, alle socialisatie ten spijt. Wil je twee honden houden, dan heeft de combinatie reu-teef het meeste kans op succes. Soms heeft deze gigant wat last van zijn eigen onstuimigheid. Hij is zich niet altijd bewust van het aantal kilo’s dat hij meezeult, waardoor kleine honden en kinderen beschermd moeten worden voor zijn enthousiasme. 

Deze hond gaat meestal goed om met kinderen, als hij er als pup al mee in contact kwam en geen negatieve ervaringen opdeed. Toch is hij vooral een goede match met oudere kinderen. De combinatie van zijn ontembare onstuimigheid, zijn gewoonte om als een bulldozer door het leven te gaan en zijn snoeihard zwiepende staart, worden kleine kinderen soms ongewild het slachtoffer van zijn grote gewicht. Wil je graag dat je kinderen en hond allerbeste maatjes worden? Leer beide dan van bij het begin aan hoe ze met elkaar om moeten gaan. Laat kinderen echter nooit alleen met dit (of eender welk ander) ras. Kinderen kunnen erg onvoorspelbaar zijn en je wil geen ongeluk op je geweten hebben. Wees extra alert wanneer er vriendjes over de vloer komen. De cane corso neemt zijn taak als gezinsbewaker heel serieus en zou durven tussenkomen wanneer de kinderen al te ruwe spelletjes spelen. 

De cane corso is werkwillig en intelligent, toch is het geen beginnershond. Een rustige, zachte, maar consequente aanpak is het beste recept voor een stabiele, volwassen hond. Schrijf je in voor een goede puppycursus of laat je begeleiden door een puppycoach voor de allerbeste start van een grandioos hondenleven. Besteed extra aandacht aan het ontspannen meewandelen aan een losse leiband. Geen overbodige luxe met een hond van 45 kilogram of meer! 
 
 

Verzorging – wat heeft een cane corso nodig? 

De Italiaanse mastiff heeft een korte vacht die weinig verzorging nodig heeft. Een wekelijkse borstelbeurt is zeker voldoende. In de rui moet je de hond mogelijk wat vaker borstelen om losse haren te verwijderen. Hou er rekening mee dat een korte vacht geen garantie is voor een haarvrije woonkamer. De korte, stekelige haartjes zijn soms moeilijker te verwijderen uit tapijten en zetels dan langere hondenharen. 

Zoals bij alle honden is het ook belangrijk om de tanden voldoende te verzorgen, bijvoorbeeld door regelmatig kauwbotten en ander materiaal om op te knabbelen aan te bieden. Je kan er ook voor kiezen om de tanden van je hond te poetsen. Check regelmatig de nagels en de oren van je hond, met extra aandacht voor overtollig vuil in de plooien van de oren. Dat zijn mogelijke broeihaarden voor ontstekingen. 
 
 

Gezondheid en levensverwachting – voor welke kwaaltjes en ziektes is de cane corso vatbaar?

Door zijn grote afmetingen is de cane corso gevoelig voor verschillende gewrichtsproblemen, maar hij krijgt ook vaker dan gemiddeld last van andere kwaaltjes. Een samenvatting:  
 

• Heupdysplasie: dit is een aandoening aan het heupgewricht die voorkomt bij veel grote hondenrassen. Doordat de verschillende onderdelen van het gewricht niet goed in elkaar passen, ontstaan er na verloop van tijd bewegingsproblemen bij de hond. 
   
• Elleboogdysplasie: net als heupdysplasie is elleboogdysplasie een aandoening aan het gewricht. Hierbij passen de verschillende delen van het ellebooggewricht niet goed in elkaar waardoor er slijtage optreedt. Daardoor heeft de hond last van chronische pijn, wat zich vaak uit in bewegingsproblemen of kreupelheid.  
   
• Voorste-kruisbandlesie: deze aandoening van de knie wordt veroorzaakt door een scheur van de voorste kruisband. De hond zal daardoor bewegingsproblemen en pijn in de poten ervaren. Honden die kreupel worden ten gevolge van een voorste-kruisbandlesie, moeten een orthopedische operatie ondergaan. 
   
• Atopie of omgevingsallergie: deze huidaandoening kan je herkennen aan bultjes of plekjes op de huid van je hond. Bovendien zal je hond jeuk ervaren, waardoor hij erg veel krabt. Vaak is de hond allergisch voor huisstofmijt of pollen. 
   
• Maagkanteling: bij deze aandoening - typisch voor grote honden - draait de maag van de hond plotseling rond zijn eigen as. Daardoor wordt de maag afgekneld van de darmen en de slokdarm, wat extreem gevaarlijk is. De voornaamste symptomen zijn buikpijn, kokhalzen, kwijlen en rusteloosheid. De hond kan ook in shock gaan. Bij het vermoeden van maagkanteling moet een hond zo snel mogelijk geopereerd worden. 
   
• Botkanker (osteosarcoom): osteosarcoom is een erg gevaarlijke vorm van botkanker omdat de tumoren zo snel groeien. Wanneer er uitzaaiingen naar de longen zijn, is behandeling vaak niet meer mogelijk. 
   

Waarop moet je letten bij het kiezen van een cane corso?

Ben jij ervan overtuigd dat je deze Italiaanse hond de consequente opvoeding kan geven die hij nodig heeft en dat je daarna voldoende tijd hebt om aan zijn bewegingsnoden te voldoen? Super! Je kan nu op zoek gaan naar jouw toekomstige viervoeter. De zoektocht naar een pup kan overdonderend zijn en misschien weet je niet goed waar te beginnen, daarom geven wij je graag deze aandachtspunten mee: 
 

• Het is in de eerste plaats belangrijk om een fokker uit te zoeken die de gezondheid van zijn dieren op de eerste plaats zet. Zijn de ogen glanzend? Zien de dieren er levendig uit? Hoe zit het met hun gewicht? De medische attesten van de ouderdieren kunnen je ook helpen in je keuze. Aandoeningen als heupdysplasie en elleboogdysplasie waar de cane corso gevoelig voor is, zijn namelijk erfelijk overdraagbaar. Vraag je fokker naar de röntgenfoto’s die van de ouderdieren gemaakt zijn, opdat je pup later zelf minder kans heeft om slechte gewrichten te ontwikkelen. 
   
• Vraag ook naar het karakter dat de fokker beoogt te kweken. De cane corso is van nature een heel actieve, stoere en moedige hond, maar sommige fokkers kiezen er bewust voor om een rustiger type te kweken. Denk vooraf na welke hond het best bij jou past en zoek een fokker wiens visie bij jou past. 
   
• Kom je terecht bij een fokker die jou zomaar deze hond-die-niet-voor-doetjes-is mee wil geven? Dan moeten er alarmbellen gaan rinkelen. Een goede fokker wil het allerbeste voor zijn pups en onderwerpt zijn toekomstige pupkopers aan een spervuur aan vragen. Zo weet hij zeker dat zijn honden goed terechtkomen. Fokkers die geen vragen stellen, hebben vaak ook geen aandacht voor de gezondheid van hun pups. Geldgewin komt op de eerste plaats bij dit type broodfokker. 

Er komen ook cane corso’s terecht in het asiel. Soms ligt dat helemaal niet aan de hond zelf, maar is zijn vorige eigenaar gescheiden, overleden of verhuisd. Langs de andere kant belanden er ook honden in het asiel ‘met een handleiding’, bijvoorbeeld omdat ze niet de juiste opvoeding genoten hebben. Het grote voordeel aan adoptie is dat de asielmedewerkers meestal heel goed weten wat voor vlees ze in de kuip hebben. Aan de hand van jouw karakter, ervaring en wensen kunnen ze op zoek gaan naar een hond die écht bij je past.