Een kleine hond met een groot karakter: dat is de mopshond in een notendop. De laatste tijd ligt het ras echter steeds vaker onder vuur, omdat de typische, korte snuit voor heel wat ernstige gezondheidsproblemen zorgt. Hoog tijd voor fokkers om hun honden zorgvuldig uit te kiezen en enkel verder te fokken met dieren die wél een langere snuit hebben. Alleen zo heeft dit oorspronkelijk Chinese hondenras nog een pijnvrije toekomst voor zich! 

Oorsprong – waar komt de mopshond vandaan?

De mopshond komt oorspronkelijk uit China en ontstond mogelijks al 2500 jaar geleden. Rond de zestiende eeuw werd de mopshond meegenomen op de handelsschepen naar Holland, waar hij populair werd bij de koninklijke familie. Hij wordt dan ook vaak de Hollandse mops genoemd. Algemeen wordt aangenomen dat de mopshond in 1688 door Willem, Prins van Oranje, die later Koning Willem III van Engeland werd, mee naar Engeland is genomen. Blijkbaar genoot de mops tijdens de regeerperiode van Willem en Mary, tussen 1689 en 1694, een enorm aanzien. Het dier was dan ook zeer populair bij koningen en edellieden. Tegen de tijd dat koningin Victoria haar fokkerij begon op te zetten, was het ras in Engeland tamelijk zeldzaam geworden. In 1883 werd de rasstandaard vastgesteld en erkend en werd de British Pug Club opgericht. In de negentiende eeuw was het dier erg in trek in Italië.

De naam ‘mopshond’ betekent ongeveer zoiets als ‘grommende hond’, wat meer te maken heeft met hun gesnurk en gesnuf dan met hun temperament. Helaas gaat dat gesnurk gepaard met ernstige gezondheidsproblemen. De laatste decennia selecteerden fokkers steeds kortere neuzen. Gelukkig zijn er steeds meer fokkers die het roer omgooien en hun fokbeleid aanpassen. Ze zetten de gezondheid van hun fokdieren voorop, waardoor de schedels en neuzen langer worden. Helaas zijn er nog steeds fokkers die wél nog op de oude manier werken. Steeds meer landen passen hun wetgeving aan om het fokken met dieren die een té korte snuit hebben, te verbieden
 
 

Uiterlijk – hoe herken je een mopshond?

De mopshond heeft een kort, stevig en compact lichaam en een hoog aangezette staart die in een strakke krul over de rug wordt gedragen. De dubbele krul geniet de voorkeur. De verhoudingen van de mopshond zijn harmonieus en zijn spieren zijn krachtig. Zijn benen zijn zeer sterk, recht en middelmatig van lengte. Deze hond heeft ofwel een rozenoor (eenmaal overdwars en eenmaal in lengterichting gevouwen) ofwel een knoopoor (eenmaal naar voren gevouwen en het oor bedekkend). Zowel het rozenoor als het knoopoor zijn toegestaan, maar het knoopoor heeft de voorkeur. De mopshond heeft een grote kop met voorhoofdsrimpels, stompe snuit en een zwart masker. Hij moet ook een brede borstkas hebben met goede, ronde ribben.
 
De vacht van een mopshond kan omschreven worden als glanzend, kort, fijn en glad. Zijn vacht mag niet ruw of wollig zijn. De mopshond kan voor komen in volgende kleuren: zwart, reekleurig, abrikoos of zilver. De hond heeft steevast een zwart masker, zwarte oren en een zwarte streep over de rug. Dit is de karakteristieke ‘aalstreep’: een zwarte streep van de achterhoofdsknobbel tot aan de staartpunt.
 
De mopshond heeft hele grote, donkere en ronde ogen. Ze worden als bolvormig omschreven, waardoor zijn gezicht enorm expressief is. Hun glanzende ogen brengen een vragende uitdrukking met zich mee.
 
 

Grootte en gewicht – hoe groot en hoe zwaar wordt de mopshond?

De mopshond heeft een gemiddelde schofthoogte tussen de 25 en de 28 centimeter. Ondanks zijn afmetingen is het een stoer hondje. Een mopshond weegt gemiddeld tussen 6 en 8 kilogram.
 
 
de_mopshond_snurkend_speels_en_schattig
De typische 'aalstreep' van de mopshond

Karakter en opvoeding – de mopshond is een leergierige clown met een gouden hart

De mopshond is een intelligent, vrolijk en klein hondje dat goed met kinderen overweg kan. Hij is grappig, aanhankelijk en huiselijk: ideaal voor oudere mensen. Deze hond is heel leergierig en houdt boven alles van zijn gezin. Soms kan hij eigenzinnig zijn en hij heeft een sterke wil. Daarom kan hij soms niet de gemakkelijkste zijn om te trainen. Toch is het de moeite waard om je daarvoor te engageren, want hij is een goede gezinshond en een fijne kameraad. De mopshond kan met bijna alle andere huisdieren goed overweg. Verder is het een hond met veel charme die een evenwichtige en levendige aard heeft. Mopshonden kijken graag naar televisie. Vooral dierenprogramma’s, waar andere honden in beeld zijn, doen het goed bij het hondenpubliek!
 
De mopshond heeft niet zoveel beweging nodig. Zeker bij erg warm weer doe je best niet te veel met de mopshond. Zeker bij exemplaren met een erg platte snuit en korte muil is het opletten geblazen. Honden met een extreem korte schedel geraken moeilijker warmte kwijt. Ook de Franse bulldog kampt met dat probleem. Sommige mopshonden houden echter wel van een goed modderbad.
 
Weet dat de training van een mopshond tijdrovend is. De mopshond is een rustige hond die zeker niet te hard mag worden aangepakt, maar wel consequent moet worden opgevoed. In het begin van zijn leventje als pup en in de puberteit is de speelse mops wel een beetje druk, zoals dat hoort bij een jonge hond. Na anderhalf à twee jaar, worden ze rustiger. Een mopshond doet het niet goed als hij lange tijd alleen wordt gelaten, hij verkiest een baasje dat aanwezig is in zijn leven.
de_mopshond_snurkend_speels_en_schattig
Deze kleine maar dappere hond heeft niet veel beweging nodig

Voeding en verzorging – welke verzorging heeft een mopshond nodig?

Om zijn vacht mooi te doen glanzen en vooral om een overmaat aan kleine haartjes in huis te vermijden, moet je de mopshond en wekelijkse borstelbeurt geven. Daarnaast kan je hem als het ware 'opblinken' met een gladde doek. De mopshond heeft dus relatief weinig vachtverzorging nodig. De rimpel boven de neus van de mopshond dient ook dagelijks gereinigd te worden. Bij aanschaf van je mopshond, kan de fokker je laten zien hoe je dit het best kan doen. Mopshonden ruien het hele jaar door, dus dat is ook een factor waar je rekening mee moet houden.
 
Om ervoor te zorgen dat je hond een complete en evenwichtige voeding krijgt, is het een goed idee om hem kant-en-klare voeding van een goed merk te geven. Voeg geen supplementen toe aan kant-en-klare voeding. Harde brokken en voldoende kauwmateriaal zorgen er voor dat het gebit van je mopshond gezond blijft. Mopshonden houden van eten. Let goed op dat je mops niet te zwaar wordt, want de eetlust van de mops is vaak onstilbaar! 
 
 

Gezondheid en levensverwachting – voor welke kwaaltjes en ziektes is de mopshond vatbaar?

Het extreme uiterlijk van de mopshond brengt de nodige gezondheidsproblemen met zich mee. Door zijn grote hoofd kan de mops vaak niet op een natuurlijke wijze puppies werpen. Een keizersnede is dan noodzakelijk. De korte schedel zorgt voor ademhalingsproblemen zoals kortademigheid en snurken, uitpuilende ogen die niet gesloten kunnen worden, verkeerde kaakstanden en huidplooien waar bacteriën zich ophopen. De korte rug is gevoelig voor rugproblemen. 
 
Een oogaandoening die bij de mopshond kan voorkomen, is keratoconjunctivitis sicca (KCS): rode ogen, vaak met slijmafscheiding, die worden veroorzaakt door een zeer geringe aanmaak van traanvocht. Ook de oogaandoening pigmentary keratitis (PK) kan je mopshond treffen. Hierbij kunnen er – vooral in de ooghoek bij de neus – donkere vlekjes op het hoornvlies ontstaan. Hoe erger deze aandoening is, hoe minder goed de hond kan zien. Verder is de neusplooi gevoelig voor infecties en ook de prominente ogen, die nergens gevaar lijken te zien, zijn kwetsbaar. Controleer de ogen van je mopshond daarom regelmatige op abnormale roodheid, ontsteking, afscheiding of zelfs tekenen van een half of compleet gesloten oog.
 
De mopshond heeft ook een aanleg voor overgewicht, dus hier moet je als eigenaar zeker op letten. Gewrichtsaandoeningen zoals elleboogdysplasie en patella luxatie kunnen ook voorkomen en dat gebeurt vaker bij dikke honden.
 
Ten slotte reageren niet alle mopshonden goed op een complete narcose bij operaties. Het wordt dan ook aangeraden om een mopshond via intubatie onder narcose te brengen.
 
Op het eerste gezicht kunnen ze er delicaat uitzien, maar dat is zeker niet waar. Ze kunnen erg oud worden: een mopshond kan wel vijftien jaar oud worden.
 
 

Waarop moet je letten bij het kiezen van een mopshond?

Als je weloverwogen een mopshond koopt en je weet waar je rekening mee moet houden bij dit ras, dan zal je voor een lange tijd plezier aan hem beleven. Zorg ervoor dat je een verantwoordelijke fokker uitkiest die niet handelt uit winstbejag en schaf nooit een pup aan omdat hij ‘zielig’ is of onder erbarmelijke omstandigheden wordt gehouden. Dat is vragen om problemen. Wees steeds kritisch en gebruik je gezond verstand. Kies voor een fokker die bewust langere schedels fokt en de gezondheid van zijn dieren vooropstelt. Op die manier krijg je er een fitte kameraad bij, die meer in z'n mars heeft dan je op het eerste gezicht zou denken! 
 
De mopshond is een gevoelige hond: geef hem een consequente, maar vriendelijke opvoeding en jullie worden in geen tijd beste maatjes. Hij is minder geschikt voor sportievelingen en mensen die op zoek zijn naar een doorsnee hond. Hij is wel geschikt voor individualisten voor wie de persoonlijkheid van een hond belangrijker is dan uiterlijk en conventies. Jij misschien?
de_mopshond_snurkend_speels_en_schattig
Welke pup neem jij mee naar huis?

Deel dit artikel

Aanbevolen artikelen