Oorsprong – waar komt de Welsh springer spaniel vandaan?
De Welsh springer spaniel kent een lange geschiedenis die hij hoofdzakelijk deelt met de Engelse springer spaniel. De spaniels zouden afstammen van de oude, authentieke jachtspaniels van het Iberische schiereiland. Hun naam zou – zoals je wel kan vermoeden – afgeleid zijn van het woord ‘Spanjaard’.Uitmuntende jachtkwaliteiten
De Welsh springer spaniel is een hondenras waarvan de eerste waarnemingen in de 18e eeuw werden vastgelegd in het Verenigd Koninkrijk. Andere springer-types konden zelfs al tot in de 16e eeuw getraceerd worden. De ‘Welshie’, zoals deze hond in de volksmond ook wel wordt genoemd, werd door de adel op handen gedragen. Ze prezen dit ras om zijn uitmuntende jachtkwaliteiten. Nog voor het courante gebruik van wapens in de jacht werd de Welsh springer spaniel ingeschakeld om prooien achterna te zitten, zodat de jager ze in een net kon vangen.Maar de populariteit van de Welsh springer spaniel kon die van de Engelse springer spaniel niet overtreffen. Hoewel de Engelse variant steeds geliefder werd bij het grote publiek, erkende The Kennel Club in het Verenigd Koninkrijk de Welsh en Engelse springer spaniel in 1902 als twee afzonderlijke rassen.
De twee Wereldoorlogen eisen hun tol
De Eerste en Tweede Wereldoorlog hadden niet enkel een verwoestende impact op de menselijke bevolking, maar ook de Welsh springer spaniel bleef niet gespaard. De internationale fokprogramma’s en het aantal Welshies kelderden drastisch. Lang werd gedacht dat er in de Verenigde Staten door de Tweede Wereldoorlog geen Welsh springer spaniels meer waren. Pas nadat er meer Welshies geïmporteerd werden in de VS – en met het bloed, zweet, tranen en enthousiasme van enkele Welshie-liefhebbers – kon het ras opnieuw floreren. In aantal zijn ze de laatste jaren dus toegenomen.Maar ondanks die stijgende trend, is het nog steeds een erg zeldzaam ras, zeker wanneer je ze vergelijkt met de nog populairdere Engelse springer spaniel. En eigenlijk is dat best opvallend, want de Welsh springer spaniel is veel relaxter dan zijn Engelse kompaan.
Uiterlijk – hoe herken je een Welsh springer spaniel?
De Welsh springer spaniel en de Engelse springer spaniel zijn nauw verwant. Ondanks gelijkende persoonlijkheidskenmerken verschillen ze wel op uiterlijk vlak. De Welshies zijn namelijk een stuk kleiner en komen enkel voor met witte en dieprode aftekeningen.Lichaamsbouw
De Welsh springer spaniel is atletisch gebouwd. Deze sportieve hond staat bekend om zijn energieke karakter, dat ondersteund wordt door een sterke lichaamsbouw. Een Welshie beweegt erg flexibel en is heel lenig. De oren van de Welsh springer spaniel zijn redelijk lang en hangen naar beneden, naast de kop. De staart daarentegen is dan weer aan de kortere kant en wordt ook naar beneden gedragen.Grootte en gewicht
Het gewicht en de grootte van de Welsh springer spaniel is verschillend naargelang het geslacht. De reuen zijn iets groter en zwaarder dan de teefjes. Zij worden tot wel 48 cm groot en wegen tussen de 18 en 25 kilogram. De teefjes worden ongeveer 46 cm hoog en worden tussen de 15 en 23 kilo zwaar.Vacht
De vacht van de Welsh springer spaniel is glad, vlak en zacht. Welshies zijn matig verharend en hun haren kunnen erg lang worden. Daarom kan het nuttig zijn om af en toe (minstens eenmaal per week) de borstel eens boven te halen en de vacht van deze honden onder handen te nemen. Als je hun vacht onder de buik wat langer houdt, dan borstel je ze best nog wat vaker om te voorkomen dat hun haren volledig in de war raken.Kleur
De kleur van de Welsh springer spaniel is een opvallend raskenmerk. Hij komt enkel voor met witte en dieprode markeringen.
De Welsh springer spaniel komt enkel voor met witte en dieprode aftekeningen
Karakter en opvoeding – de Welsh springer spaniel is graag omringd door mensen
De Welsh springer spaniel staat bekend om zijn actief, enthousiast en aanhankelijk karakter. Hij is erg op mensen gericht en vormt al snel een sterke band met zijn baasjes. Het is zeker geen ras om lang alleen te laten. Verlatingsangst kan dan ook een probleem vormen als dit ras niet de aandacht krijgt die het nodig heeft. In de buurt van vreemden kunnen Welshies zich wat meer terughoudend en gereserveerd opstellen. Daarom is het belangrijk dat je ze als baasje al van kleins af aan leert hoe ze met andere mensen moeten omgaan.Met hun zachte temperament zijn Welshies prima honden voor gezinnen met kinderen. Al kan dat zachte temperament soms naar de achtergrond verdwijnen wanneer hun uitbundigheid de bovenhand neemt. Leer de Welshies dus al van bij het begin om alle vier de poten op de grond te houden, door enkel aandacht aan hen te schenken bij goed gedrag. Anders is het opletten geblazen voor de jongere gezinsleden, want die kunnen ze in al hun enthousiasme per ongeluk omver lopen of krabben.
Je merkt het al, hun actieve persoonlijkheid is erg aanwezig. Daardoor zijn ze het meest geschikt voor een familie waar veel buiten geravot wordt. De Welsh springer spaniels zijn erg sterk en heel krachtige lopers en zwemmers. Maar let op met hun snelle loopcapaciteiten in gebieden waar zich veel kleine dieren bevinden! Het is op zo’n momenten dat hun jachtinstinct het overneemt en ze hun ‘prooien’ wel eens achterna kunnen gaan. In zo’n gebieden laat je ze maar beter niet los. Train je Welshie dus goed op luisteren en ‘hierkomen’. Met een jachtcursus doe je de Welsh een groot plezier: hij leert zijn instincten beheersen en vormt samen met jou een team dat zijn (en binnenkort ook jouw) hobby uitoefent.
Welshies zullen vaker dan gemiddeld hun stem laten horen. Dat gedrag kan problematisch worden als je het ongecontroleerd laat voorbijgaan. Beloon je hond liever op alternatieve, meer gewenste gedragingen om het overmatig blaffen tegen te gaan. Je kan ook best zijn graafkunsten in de gaten houden, want ook die kunnen voor de nodige hinder zorgen. Geef je Welshie een speciale zandbak om in te graven of ga op zoek naar andere vormen van verrijking. Gelukkig zijn de Welsh springer spaniels erg intelligent – wat je hen aanleert, hebben ze snel en levenslang onder de knie.
De Welsh springer spaniel is altijd te vinden voor wat actie
Voeding en verzorging – welke verzorging heeft een Welsh springer spaniel nodig?
De vacht van de Welsh springer spaniel is glad en zacht. Je kan hem best minstens één keer per week borstelen. Als je de vacht van je Welshie wat langer wil laten, zijn nog meer borstelbeurten nodig.Zoals bij elke hond is het erg belangrijk om je Welshie voeding van hoge kwaliteit te geven en dat in de juiste porties. Een Welsh springer spaniel is een echte bourgondiër. Eten is één van zijn favoriete bezigheden. Let daarom op dat je hem niet te veel eten geeft. Zwaarlijvigheid bij honden kan leiden tot ernstige aandoeningen en ligt vooral op de loer wanneer het dier gecastreerd is.
Gezondheid en levensverwachting – voor welke kwaaltjes en ziektes is de Welsh springer spaniel vatbaar?
De Welsh springer spaniel is over het algemeen een ‘zo-gezond-als-een-vis’-hond. Toch zullen verantwoordelijke fokkers altijd een gezondheidsonderzoek bij de ouders uitvoeren om ervoor te zorgen dat de puppies niet met erfelijke aandoeningen geboren worden. Er zijn enkele aandoeningen waarvoor de Welsh springer spaniel extra vatbaar is:- Heup- en elleboogdysplasie: deze aandoening zorgt voor een abnormale vorming van één of beide heup- of ellebooggewrichten. Zoiets kan voor erg veel pijn zorgen en belemmert het actieve karakter en de soepele bewegingen van de hond. In het ergste geval is zelfs een operatie nodig om de mobiliteitsproblemen te herstellen.
- Hashimoto-thyreoïditis: dit is een chronische ontsteking van de schildklier, die het voor deze honden moeilijk maakt om op gewicht te blijven. Maar ook haaruitval en huidproblemen kunnen het gevolg zijn van deze aandoening. Gelukkig kan deze aandoening met de juiste medicatie behandeld worden.
- Glaucoom: bij deze oogziekte wordt er druk in het oog opgebouwd omdat het vocht niet goed afgevoerd kan worden. In het slechtste geval kan dit leiden tot blindheid.
