Ongetwijfeld herken je de akita inu uit de film Hachiko. De hond uit de titel legt er een gigantische trouw aan de dag t.o.v. zijn overleden eigenaar, waardoor dit ras - dat overigens bijna uitgestorven was - enorm aan populariteit won. Helaas leidde dit ook tot enorm veel akita’s in de asielen, want dit ras mag er dan wel uitzien als een fluffy knuffelbeer, in werkelijkheid werd de akita inu gefokt om op grizzlyberen te jagen. Geen katje om zonder handschoenen aan te pakken dus! Deze honden zijn beresterk, eigenzinnig, energiek, onverstoorbaar en gereserveerd. Als toekomstig akita-eigenaar moet je dan ook sterk in je schoenen staan en een behoorlijke kennis hebben van hondenpsychologie - de akita is allesbehalve een beginnershond. 
 

Oorsprong – waar komt de akita inu vandaan?

De akita inu is afkomstig uit de Japanse provincie Akita, het woordje ‘inu’ betekent trouwens ‘hond’ in het Japans. Vermoedelijk loopt de akita inu al minstens vier eeuwen rond in het noorden van Japan, maar ook voordien liep er al een hond van gelijkaardig type rond: de matagi inu. Die hond werd gebruikt voor de jacht op beren en zwijnen in woeste berggebieden. Later kregen de samoerai en het leger ook interesse in deze moedige honden, maar de akita belandde ook in het hondengevechtencircuit. Toen in het begin van de 20ste eeuw een hondenbelasting werd ingevoerd in Japan, betekende dat het einde voor veel akita’s omdat hun eigenaars dat niet konden betalen. In 1930 werd er een wettelijke bescherming uitgeroepen over het hondenras, zodat dit levend erfgoed niet zomaar zou verdwijnen. 

Vandaag de dag is de akita inu een erg populair hondenras omwille van de film Hachiko waarin het ras de hoofdrol speelt. In de film wandelt een trouwe hond dagelijks met zijn eigenaar naar het station, waar hij hem opwacht tot na de werkdag. Ook wanneer zijn eigenaar overlijdt, blijft Hachiko jarenlang naar het station wandelen. Dit romantische beeld doet veel mensen verlangen naar een gelijkaardige hond, maar het blijft natuurlijk een film. Wie het wil zien, kan trouwens ook al uit de film afleiden dat de akita geen doorsnee hond is. Hij heeft zijn eigen willetje en doet vooral waar hij zelf zin in heeft: zelfstandig op stap gaan zonder zich van zijn stuk te laten brengen. Wanneer er in de film een balletje voor de hond gegooid wordt, weigert de hond dat te apporteren. 
In Japan staan meerdere standbeelden van Hachiko
In Japan staan meerdere standbeelden van Hachiko 
 

Uiterlijk – hoe herken je een akita inu? 

De akita inu staat bekend om zijn stoïcijnse uiterlijk. Het is een grote hond met een brede kop, een sterke hals en een gespierd lichaam. Zijn oren staan rechtop maar staan schuin op het hoofd geplaatst waardoor zij naar voren leunen. Ook de omhoogkrullende staart is een typisch kenmerk voor de akita inu. 

De vacht van de akita inu is erg dicht en zacht. Op de staart worden de haren iets langer, maar lange haren op het lichaam zijn ongewenst. De akita komt in verschillende kleuren voor: rood, wit, sesam en gestroomd. Een belangrijk detail is dat alle akita inu’s witte aftekeningen hebben op hun snuit, kaken, nek, borst en op de staart. Ook de binnenzijde van de benen is steeds wit. Dat rastypische kleurpatroon noemen de Japanners ‘urajiro’. 
 
 

Grootte – hoe groot wordt de akita inu?

De akita inu reu bereikt een schofthoogte van 67 centimeter, terwijl de teven meestal maar 61 centimeter groot worden. 
Een rode akita inu puppy met duidelijke ‘urajiro’
Een rode akita inu puppy met duidelijke ‘urajiro’
 

Karakter en opvoeding – de akita inu heeft een sterk karakter

De akita inu is in de eerste plaats een intelligente, maar onafhankelijke hond die zich zelden van zijn stuk laat brengen. Het is niet de gemakkelijkste hond om op te voeden, omdat hij niet noodzakelijk het nut inziet van wat jij hem wil leren. Bovendien laat de akita zich nooit dwingen: het heeft dus geen zin om hem met harde hand tot de orde te roepen. Wel is het een kwestie van consequent zijn, veel afwisseling bieden en op zoek gaan naar iets wat dit type hond wél motiveert. 

Waar de akita een krak in is, is het bewaken van wat hem nauw aan het hart ligt. Voor zijn gezin gaat hij door het vuur en geloof ons: wie voor een kwade akita staat, is zijn schattige uiterlijk snel vergeten. De akita kwijt zijn taak met de nodige zelfbeheersing en zal dus nooit zomaar beginnen blaffen. Met zijn eigenaar kan de akita een trouwe band opbouwen, maar t.o.v. vreemden zal hij altijd gereserveerd blijven. Ook kinderen accepteert de akita meestal vlot binnen het eigen gezin, maar hij werpt zich niet op als speelkameraad. Sowieso is het een hond die gesteld is op zijn privacy, met een redelijk grote persoonlijke ‘bubbel’. Leer je kinderen dus om hem niet te storen tijdens het eten of het slapen. 

Met andere dieren heeft hij het dan weer moeilijker door zijn jachtinstinct. Enkel als je de hond van op heel jonge leeftijd leert omgaan met de dieren en hem toont dat zij ook deel uitmaken van het gezin, leert hij met hen samenleven. Akita inu’s zijn ook op het vlak van honden geen allemansvrienden. Vooral reuen kunnen zich baldadig uiten tegenover elkaar.  

Tenslotte is de akita inu een actieve hond die zijn atletische lichaam graag onderhoudt. Hij zal ontevreden zijn met een korte wandeling. Denk daarom aan lange wandelingen, hondensporten en ook aan hondenpuzzels om je hond voldoende uitdaging te geven. De akita kan doorgaans goed alleen thuis blijven omwille van zelfstandige karakter en gedraagt zich rustig in huis, maar dat lukt enkel wanneer hij daarnaast voldoende beweging en uitdaging krijgt.
 
 

Voeding en verzorging – welke verzorging heeft een akita inu nodig? 

De vacht van de akita inu heeft weinig verzorging nodig. Enkel in de rui is het noodzakelijk om dagelijks te borstelen. Toch wacht je beter niet tot het zover is om te beginnen met borstelen: leer je hond het als pup reeds aan, zodat hij er later geen problemen mee heeft. 
De akita inu is een actieve hond die houdt van lange wandelingen
De akita inu is een actieve hond die houdt van lange wandelingen 
 

Gezondheid en levensverwachting – voor welke kwaaltjes en ziektes is de akita inu vatbaar?

De akita inu is een redelijk gezond hondenras dat weinig erfelijke problemen kent. Alleen gewrichtsproblemen komen bij dit ras vaker dan gemiddeld voor, vooral aan de heupen. Wil je een akita inu aanschaffen, vraag dan aan de fokker om de röntgenfoto’s van de ouderdieren te zien. Wanneer zij gezonde gewrichten hebben, is de kans groter dat ook jouw pup later pijnvrij door het leven gaat en geen dure operaties nodig heeft. Daarnaast is het ook belangrijk om de beweging van een jonge akita te doseren en te voorkomen dat hij vaak springt en trappen loopt.  
 
  • Heupdysplasie: bij deze aandoening wordt het heupgewricht aangetast doordat de verschillende gewrichtsonderdelen niet goed in elkaar passen. Zo zal er bij elke beweging meer en meer artrose ontstaan, waardoor de hond na verloop van tijd enorm veel pijn ervaart. 
     
  • Elleboogdysplasie: bij elleboogdysplasie is het dan weer de elleboog die aangetast wordt. In dit geval zijn het de drukverschillen in de elleboog die zorgen voor het ontstaan van artrose. Vervolgens ontstaat er net als bij heupdysplasie kreupelheid. 
     
  • Patella luxatie: ten slotte kan ook het kniegewricht aangetast worden. Hierbij schuift de knieschijf telkens van het kniegewricht, waardoor het kraakbeen van de knie aangetast wordt. Ook hierbij heeft de hond uiteindelijk zoveel pijn dat hij moeilijk kan bewegen. 
Een gestroomde akita inu
Een gestroomde akita inu
 

Waarop moet je letten bij het kiezen van een akita inu?

Lees bovenstaande tekst – vooral die over karakter en opvoeding – nog eens grondig na en vraag jezelf af of deze onafhankelijke hond bij jou en je gezin past. Ben je op zoek naar een knuffelbeer, een hond om uit te blinken in een hondensport of een allemansvriend, kies dan liever voor een ander ras. Wanneer je toch interesse hebt in de akita, contacteer dan de rasvereniging en maak een afspraak met een van hun leden om de akita beter te leren kennen. 

Wil je uiteindelijk op zoek gaan naar een geschikte pup voor jouw gezin, neem dan onze checklist even door zodat je niet bij een broodfokker terechtkomt. Kort samengevat: 
 
  • Als je een fokker bezoekt is het belangrijk om te letten op de leefomstandigheden waarin de pups zich bevinden. Leven ze samen met de moederhond? Zitten ze in de leefruimte van het gezin van de fokker? Komen ze dagelijks in contact met verschillende types mensen? Maken ze kennis met het gezinsleven? Puppy’s die in een hok opgroeien, hoe proper en netjes alles ook is, krijgen geen goede start mee en hebben minder kans om uit te groeien tot een stabiele gezinshond. Koop zeker geen pup uit medelijden. Zo maak je plaats en geld vrij voor nog meer dierenleed. 
     
  • Ook de gezondheid van de pups is belangrijk. Probeer te kijken naar het gewicht, de oogjes, de snuit en de oren van zowel de pups als de moeder. Vraag naar de medische voorgeschiedenis van de ouders en kijk naar de testresultaten voor bijvoorbeeld heupdysplasie.
     
  • Een goede fokker heeft ook nooit meer dan twee nestjes tegelijkertijd en fokt niet meer dan twee verschillende rassen. Anders heeft hij nooit voldoende tijd voor de socialisatie van elke pup. 
     
  • Als jij overgaat tot de aankoop, krijg je de officiële stamboom en het vaccinatieboekje mee. Daarnaast is de hond gechipt, geregistreerd, ontwormd en ingeënt.
 
Ten slotte loont het de moeite om eens een bezoekje te brengen aan het asiel. Misschien vind je daar geen puppy, maar misschien wel een volwassen akita inu. Deze honden belanden vaak in het asiel omdat ze in een impuls worden aangekocht door mensen die het karakter van deze honden verkeerd inschatten. De medewerkers van het asiel kennen hun pappenheimers en kunnen je helpen met het vinden van een perfecte match! 
 
 

Nog meer hondenrassen van het oertype

  • Siberische husky: de Siberische husky houdt enorm van rennen, daarom is hij niet het meest geschikte ras om met andere dieren te houden. Jouw katten en andere huisdieren zullen waarschijnlijk minder houden van die sprintjes …
     
  • Shiba inu: de Shiba inu is net als de akita een een Japans hondenras. Beide honden zijn erg intelligent, eigenzinnig en onafhankelijk. Ook de opvoeding van dit hondenras loopt dus niet perse van een leien dakje!
     
  • Samojeed: de Samojeed heeft een fluffy witte vacht. Naast zijn mooie uiterlijk, staat hij ook bekend om zijn innerlijk. Dit is namelijk een zachtaardige, lieve hond die zich goed kan hechten aan zijn baasje.
 
 

Deel dit artikel

Aanbevolen artikelen