Oorsprong - waar komt de Australische herder vandaan?
De geschiedenis van de Australische herder is erg onzeker, maar vast staat dat hij niet uit Australië komt. Sommigen denken dat hij zijn oorsprong vindt bij Baskische schapenhoeders die samen met hun herdershonden via Australië emigreerden naar de westkust van Amerika. Wat wel zeker is, is dat het ras tot ontwikkeling kwam in de 19de en 20ste eeuw toen fokkers op zoek warennaar een hond die ook op de grotere hoogtes van de Rocky Mountains zijn mannetje kon staan. Zijn naam zou de Australische herder te danken kunnen hebben aan de Australische schapen die hij meestal hoedde of aan de 'blue merle' kleur die zo typisch is voor het ras.
De Australische herdershond is in feite een modern Amerikaans gefokt ras. De eerste officiële raserkenning vond na 1950 plaats. Buiten de Verenigde Staten was de Australische herdershond lange tijd vrijwel onbekend, maar hij is toch in opmars in andere landen. De hond werd in Europa snel populair en de groep enthousiaste aanhangers groeit gestaag.
De Aussie werd oorspronkelijk gefokt als een werkende herdershond, geschikt voor een gevarieerde klimaat, maar hij paste zich ook schitterend aan bij gezinnen als huishond. Ook deed hij prima werk als diensthond, in de sector speuren en reddingswerk. Sommige mensen vinden dat de Australische herder qua uiterlijk op de border collie lijkt. Lang geleden hadden ze waarschijnlijk een gemeenschappelijke voorouder, maar er zijn wel degelijk verschillen tussen de twee rassen.
Grootte en gewicht - hoe groot en hoe zwaar wordt de Australische herder?
Over de grootte van de Australische herder
Gemiddeld heeft de Australische herder een schofthoogte tussen de 45 en de 58 centimeter.
Over het gewicht van de Australische herder
Een Australische herder weegt gemiddeld tussen de 16 en de 32 kilogram.
Hoe ziet een Aussie eruit? – Over de fysieke kenmerken van de Australische herder
De Australische herder heeft een middelgroot, evenwichtig en stevig gebouwd lichaam. Hij beweegt met vloeiende, lenige gangen. Zijn snuit heeft min of meer dezelfde lengte als zijn schedel. Hij heeft brede, stevige voeten die zorgen voor een stabiele grip. Zijn hoofd is sterk en droog en de grootte is in verhouding tot zijn lichaam. Zijn staart komt in twee varianten: lang of kort. Hij heeft driehoekige oren die hoog op het hoofd geplaatst zijn en een diepe borst met goed gewelfde ribben.
De Australische herder heeft een aantrekkelijk uiterlijk
Persoonlijkheid en gedrag – het ijverige karakter van de Australische herder
De Aussie: een trouwe kameraad en harde werker
Deze hond is vriendelijk en ontvankelijk en heeft een sterk instinct om vee te hoeden. Daarom heeft hij veel uithoudingsvermogen. Hij is gehoorzaam en meegaand van aard, maar hou er rekening mee dat hij pas laat volwassen wordt. Dat wil zeggen dat je iets langer mag genieten van puberstreken en clownsgedrag. Altijd fun met een Aussie in huis! De Australische herder is evenwichtig, trouw, oplettend en levendig. Hij is in het begin iets gereserveerd maar nooit schuw of agressief.
Qua temperament doet hij sterk denken aan de labrador en de golden retriever, maar het is niet per definitie een beginnershond. Hij is aanhankelijk en speels maar blijft zijn werkinstinct behouden. De aussie is zo slim is dat hij je altijd een stapje voor is. Het vergt dus wat creativiteit om deze kanjer voor je te winnen: geef je hem voldoende uitdaging, dan is de aussie een geweldige teamgenoot, maar wanneer hij zich verveelt kan hij wel eens zélf zijn hobby's gaan uikiezen (en dat is niet altijd wat jij voor hem in gedachten had). Enige kennis van hondengedrag is dus vereist om een succesvolle match te vormen met dit uitdagende hondenras.
De aussie is een erg populaire sporthond, en maakt steeds vaker zijn opmars als gezelschapshond. Het zijn aanhankelijke honden die zich goed aanpassen aan het gezinsleven, maar je moet hen wel voldoende beweging én mentale uitdaging geven. Australische herders zijn in hun nopjes als ze samen met hun baasjes zijn en doen het minder goed als ze te lang en te vaak alleen gelaten worden zonder gezelschap. De meeste Australische herders zijn vriendelijk, maar zijn over het algemeen gereserveerd en voorzichtig in de omgang met vreemden. Een goede socialisatie is dus erg belangrijk, zodat deze hond leert omgaan met verschillende types mensen. De Aussie ziet er een echt schatje uit, maar is niet van nature goed met kinderen. Alleen wanneer hij van kleins af leuke ervaringen gegund wordt met kleine mensjes, zal hij later openstaan voor een intense vriendschap.
Bewegingsbehoeften - heeft een Australische herder veel beweging nodig?
Vereist regelmatige en veelvuldige beweging
De Australische herder is een erg actief ras dat op dagelijkse basis veel beweging nodig heeft, om te voorkomen dat hij verveeld en gefrustreerd raakt of destructieve gewoontes zou beginnen ontwikkelen. Hun hoge energielevel, in combinatie met hun intelligentie, zorgt ervoor dat het een slim idee is om je Australische herder aan het werk te zetten en hem een taak te geven zodat hij iets om handen heeft. Gehoorzaamheidstraining is dan ook een goed idee. Die zal normaal vlot verlopen, aangezien de Australische herder gemakkelijk te trainen is.
Idealiter, heeft het baasje van een Australische herder een omheinde tuin waar de hond vrij kan lopen en spelen. Hou er wel rekening mee dat een actieve hond die niets te doen krijgt, zelf wel verzint hoe hij zich kan bezighouden. Dat is niet altijd de manier die jij voor ogen hebt! Daarom is het een must om er vaak op uit te trekken met je Australische herder voor lange wandelingen. Zo blijft hij gezond en gelukkig. Wanneer de Australische herder volwassen is en zijn gestel volledig ontwikkeld is, zijn ze ook de ideale joggingspartner.
De Australische herder is een actief baasje
Verzorging en voeding - hoe verzorg je een Australische herder?
De vacht verzorgen
De vacht verzorgen van de Australische herder is best tijdrovend. Dagelijks – of minimum wekelijks – borstelen is noodzakelijk. Australische herders kunnen gemiddeld tot hevig ruien. De dode, ruiende vacht verwijderen stimuleert niet alleen de huid om zichzelf gezond te houden, maar het zorgt er ook voor dat de vacht in staat blijft om je Australische herder tegen het weer te beschermen. Sommige mensen verkiezen het om hun hond te scheren. Hou er rekening mee dat het scheren van rassen met een dubbele vacht, zoals de Australische herder, het ruien niet vermindert. Er bestaat ook een kans dat de vacht niet meer normaal teruggroeit, waardoor de vacht zijn isolerende capaciteiten verliest. Indien je niet bereid bent om de vacht regelmatig te verzorgen, kies je beter voor een ras met kort haar.
Over de voeding van een Australische herder
Gezien de actieve aard van de Australische herder is het belangrijk om hem een nutriëntenrijk dieet voor te schotelen, zodat hij gezond blijft. Net zoals bij de meeste andere hondenrassen, kan je kiezen voor droge voeding, voeding uit blik of rauwe voeding. Baseer je voor de hoeveelheid voeding op de richtlijnen op de verpakking, maar kijk ook naar je hond. Iedere hond is anders, dus pas het dieet aan als je hond te dun of te dik wordt, of probeer eens een andere voeding waar je hond het misschien beter op doet. Lees hier wat het verschil tussen puppyvoeding en gewoon hondenvoer precies is.
Gezondheid - hebben Australische herder veel last van kwaaltjes?
Ziektes bij Australische herder
De Australische herder is over het algemeen een gezond ras, maar toch hebben ze te kampen met enkele gezondheidsproblemen. Zo is de Australische herder het hondenras dat het vaakst te kampen krijgt met epilepsie en ook (erfelijke) problemen met het zicht zijn bij de Australische herder niet ongewoon.
Volgende aandoeningen komen ook regelmatig voor bij de Australische herder:
• Heupdysplasie
• Elleboogdysplasie
• MDR1 mutatie (=je hond is gevoeliger voor allerlei soorten geneesmiddelen, let daarom goed op bij het ontwormen van je Aussie)
• Schildklieraandoeningen
• Kanker
Uiterlijk van een Australische herder - de kleur en kenmerken van de vacht en ogen
Over de vacht van de Aussie
De vacht van de Australische herder is middellang, vlak tot gegolfd, met een weersbestendige ondervacht. De Australische herder heeft een dikke vacht op zijn hals en borst die een kraag vormt.
De verschillende kleuren van de Australische herder
De Australische herder komt voor in bleu-merle, zwart, rood-merle, rood, al dan niet met wit of tan. Het wit mag niet overheersen op het hoofd en de ogen moeten zijn omrand met kleur en pigment.
Over de ogen van de Australische herder
De ogen van de Australische herder zijn blauw, bruin of amberkleurig, soms gevlekt of gemarmerd.
De Australische herder kan twee verschillende oogkleuren hebben.
Levensverwachting - hoe oud wordt een Australische herder?
De Australische herder is een gezond ras dat tussen de 12 en de 16 jaar kan worden. Hou er dus rekening mee dat je als je voor een Australische herder kiest, je een engagement voor een lange tijd aangaat.
Hoe kies je uit al die Australische herder pups?
Oudere hond of puppy?
Niet alle Australische herder worden verkocht als ze puppy’s zijn van acht weken oud. Soms kan je bij de fokker oudere puppy’s of volwassen Australische herders vinden. Dat kan verschillende oorzaken hebben. Sommige fokkers wachten namelijk tot er een geschikt baasje langskomt. Anderen kunnen dan weer beslissen om de pup voor zichzelf te houden, om later van gedacht te veranderen. Als je kiest voor het adopteren van een Australische herder in het asiel, is de kans ook groot dat de honden niet meer piepjong zullen zijn. Je hebt dan wel het voordeel dat je de opvoeding niet meer van nul moet beginnen en dat de hond vaak al zindelijk is en de basiscommando's kent. Neem een oudere hond dus zeker in overweging als je denkt dat een kleine puppy te veel werk voor je zou zijn.
Zoek een goede fokker
Als je kiest voor een puppy, kies de fokker dan zorgvuldig uit. Vraag na of de ouders getest zijn op erfelijke ziekten, zodat je er zeker van bent dat je een gezond hondje in huis haalt. Kijk goed rond bij de fokker: worden de pups in huis opgevoed, komen ze in contact met verschillende situaties, hoe zijn de levensomstandigheden van de pup en is de moeder in goede gezondheid? Vaak word je bij een fokker overstelpt met vragen over jouw eigen wensen en situatie. Laat je niet afschrikken, want dat is een goed teken. De fokker heeft het beste voor met zijn pups en zal samen met jou op zoek gaan naar de meest geschikte hond voor jouw gezin. Elke pup heeft immers een ander temperament!
Als je kiest voor een puppy, kies de fokker dan zorgvuldig uit. Vraag na of de ouders getest zijn op erfelijke ziekten, zodat je er zeker van bent dat je een gezond hondje in huis haalt. Kijk goed rond bij de fokker: worden de pups in huis opgevoed, komen ze in contact met verschillende situaties, hoe zijn de levensomstandigheden van de pup en is de moeder in goede gezondheid? Vaak word je bij een fokker overstelpt met vragen over jouw eigen wensen en situatie. Laat je niet afschrikken, want dat is een goed teken. De fokker heeft het beste voor met zijn pups en zal samen met jou op zoek gaan naar de meest geschikte hond voor jouw gezin. Elke pup heeft immers een ander temperament!
Ben je zeker van je keuze voor een Australische herder?
Ben je je er goed van bewust dat de Australische herder een actieve hond is, die veel beweging nodig heeft om destructief gedrag te vermijden? En weet je dat de Australische herder een sterk herdersinstinct heeft, dat ervoor kan zorgen dat hij in de pijpen van je broek bijt of achter auto’s aan wil lopen? Ben je bereid om hieraan te werken tijdens zijn opvoeding? Zoek je een lief maatje om samen dingen mee te ondernemen? Dan is dit intelligente, vriendelijke ras zeker het overwegen waard!
